Çiğniyorum;
yüreğinin yarıklarından içeri süzülenleri.
“Kus beni” dedikçe;
damağımdasın.
Ölmeye yeminli misin?
Özürlü yanlarımı geçirdim hayat eleğinden.
sen en büyük özrüm çıktın.
Şafakla beraber doğuyorum,
kollarımı uzattığım sen, tut beni.
Öyle acemice olmasın.
yakama yapışıp bitir işimi.
Saliseler var, hatta dakikalar aklımda...
Haydi giy çarıklarını,
dizlerinde toprak,
avuçlarında su,
gözlerinde ateş…
Ağaçların ağladığını duyabiliyor musun?
Gülkurusu akşamlar var avuçlarımda.
Talân Ayşe Kanca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder