Özgürsün...
Sanma ki; seni almak için geldim. Dalgaların eşliğinde dinliyoruz hayatı. Bırak içindeki köhne fikirleri, bırak hesapları...
Hayatın sana gülümsediğini kaç kez gördün ki, şimdi kahkaha atsın istiyorsun.“Paçana sıçradı” diye aşk, şımarma sakın! Aşk ya paçandadır, ya diz kapağında, belki kulak memende... Kalbinde bulmak için, önce hesapsız durmayı öğrenmelisin. Gözlerin bana kucaklarmış gibi bakıyor, beni kucaklaman yetmez, hücrelerime bulaşmalı duruşun. Önce dalağıma, sonra mideme… Geceleri sevmiş olman, beni de bir yıldız sayman anlamına mı geliyor? Yıldızlar bir gün kayıp giderler unutma. Sonsuzluk kadar uzun gelirse sana bu kayboluş, hesabını sormak için bekleme beni. Ben bile nereye gideceğimden bihaberim.
Her içine çektiğinde sigaranı, duman gibiyim aklında. Bedeninde hapsettiğin fikirlerin, hep bu anı bekliyor. Uçup uçup konuyorlar dibime. Ben dibimde bu kadar karmaşa görmemiştim hiç. Senin karanlığında bile aydınlanıyorum. Kum taneleri konuyor saçlarıma, sakın onları kıskandığını söyleme, ben tuttuğun sigarayı çok görüyor muyum ki?
O kadar coşkuyla anlatıyorsun ki senden olmayanları, ne anlattığın değil de, nasıl anlattığına takıldım yine. Göz bebeklerin büyüdükçe, içine hap soluyorum. Bende bu mahkumiyetten muzdarip değilim, hatta “Müebbet hapis verseler” diye bekliyorum. O kadar uzun zaman yatsam ki yanında, sen beni senden saymaya başlasan.
Korkmadığını söylüyorsun, gözlerin aksini anlatıyor. Beklemeye tahammülüm yok artık.
Didik didik etmedikçe seni, rahat yüzü görmeyeceksin.
Dalgaları sevmek, seni sevmekle eşdeğer. Hırçınlaştıkça benden uzaklaşacaksan biraz dinlen. Sana anlattıklarımı duymak için durulduğunda, bir kum tanesi olduğumu göreceksin. Sessizce bekliyorken kıyıda, diğer kum taneleri beni kıskanacaklar.
Şimdiden sana doğru koşmaya başladıklarını görür gibiyim.
Yengeçler asılacak, deniz kabukları göz kırpacak olsa da, bildiğim tek şey; beni almaya geldiğin!
Talan Ayşe Kanca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder