Dinlenelim...
Baş parmağını benimkine değdir,
Gözlerini kapat,
Düşlerinde en önden bir yer ayır...
Konuşacaksak;
kepenklerini indir hükümlerinin.
Acılarını lâl olmuş say,
susmayı öğret kederlerine...
Birden beşe kadar say,
yüzünü yıka,
giyin...
Damağında kalmışsa tadım;
bir tabak daha iste!
Sıkma yüreğini,
gelip geçsin duraklardan sevdiklerin.
Uzat elini tut kime denk gelirse,
al yüreğini ver ruhunu öylece...
Gölgene yetişmek için koş
“Yaşamak nedir?” diye düşünme.
Gaspetmişse hayat umutlarını,
yeniden doğur düşlerini...
Belleğinde “Pirinç tanesi” olsun hüzün,
yüreğinde, deryaları tutsun aşk!
TALAN AYŞE KANCA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder