Azra; sen çekip çıkarıldın bir midyenin gövdesinden ve hiç ait olamadın bir denize. "Özlemek..." diye diye geçip gittin gözlerimden, ama yüreğimde hep demirliydin. Bildim ki, bir okyanus dolusu umuttun, bildim ki; hiçlik ortasında savrulup durdun.

Hani; bir yengecin çatal elinde, bir denizatının zerâfetinde, bir melek balığının renkle rindeydin.

Ben boş verdim geldiğin yeri, kal dedim benim cehennemimde!.




Talan Ayşe Kanca
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.